Mijn sportloopbaan

Ik begon op mijn 4^e met zwemles. Dit was normaal want iedereen zat op deze leeftijd op zwemles. Mijn ouders hebben me daarom op zwemles gezet. Ik heb mijn A- en B-diploma gehaald en vond dat meer dan genoeg. In deze periode werd ik ook op kleutergym gezet door mijn ouders, want dat was goed voor mijn motorische ontwikkeling vonden ze. Na het behalen van mijn B-diploma, mocht ik zelf een sport uitkiezen om te beoefenen. Mijn moeder hielp me wel met het maken van mijn keuze en stelde voor om op judo te gaan. Vanaf mijn 6^e zat ik dus op judo en ik was er ook erg fanatiek in. Maar naarmate ik fanatieker werd, werd ik ook steeds zenuwachtiger voor wedstrijden. Dit is een reden waarom ik van judo af ben gegaan. Vanaf mijn 7^e volleybalde ik ook, en hierbij had ik minder last van zenuwen voor de wedstrijd. De reden hiervan is omdat volleybal een teamsport is en dit maakt me minder nerveus. De reden waarom ik ben gaan volleyballen is omdat mijn ouders en zus ook op volleybal zaten. Ik moest met volleybal stoppen, omdat ik een blessure aan mijn elleboog had. Vanaf mijn 10^e heb ik ook drie jaar getennist. Ik ben op tennis gegaan, omdat een vriendin van me ook op tennis zat en de sport leek me ook erg leuk om te doen. Uiteindelijk ben ik er vanaf gegaan, omdat ik naar de Middelbare school ging en voor één sport moest kiezen anders werd het te druk voor me vonden mij ouders. Toen ging ik door met volleybal, waar dus uiteindelijk in verband met een blessure moest stoppen. Toen moest ik bedenken wat voor sport ik kon doen waar ik mijn elleboog minimaal voor hoefde te gebruiken. En de leukste sport die me te binnen schoot was voetbal. Ik was goed in balsporten, dus daarom leuk mij dit een goede oplossing. En tot op heden voetbal ik nog steeds en heb er erg veel plezier in.